هیئت تشنگان فرات اهواز

دل من باز هوای دل هیئت دارد

باز هم این دل بی حوصله فرصت دارد

چه کسی گفته گدا را به شهان کار مباد

من و هم صحبتی شاه ، حقیقت دارد

چند لحظه به سراپرده او راهم شد

دیدم انگار که او نیز عنایت دارد

خواستم باز کنم شرح پریشانی را

دل "نه" آورد ، که این مرحله حرمت دارد

ایهاالحضرت ارباب ، بیا پای بنه

فرش راه تو شدن نیز شرافت دارد

من فدای تنتان ، خسته و رنجور شدید

چقدر پیکر پرنور تو طاقت دارد

روی پیشانیتان ، بوسه ی سنگی افتاد

چقدر  بوسه گه عرش جراحت دارد

روضه خوان ، روضه بخوان ، مادر او مستمع است

اهل این دایره را میل شفاعت دارد

محضر مادر او عرض کنم ؛ مادر جان!

این دهاتی به شما سخت ارادت دارد

مادرم ، گر گذرت بر سرکویش افتاد

برسان حرف دلی را که شکایت دارد

کاش آن صاحب چشمان سیه می دانست

قتل با ناز نگه نیز عقوبت دارد

گیرم این جسم مرا ، ره به سرایش نَبُود

ولی این نوکرتان میل شهادت دارد

کاش در مرحله عشق سر از دست دهم

تا ببینند همه ، عشق چه قدرت دارد